Co trzeba wiedzieć o opłacie adiacenckiej?

Taka wiedza jest przydatna również dla osób, które chciałyby kupić działkę w celach inwestycyjnych. Niezależnie od przeznaczenia gruntu, jego właściciel powinien sprawdzić, czy wycena będąca podstawą do opłaty adiacenckiej, nie została znacznie zawyżona. W niektórych sytuacjach, kwestionowanie kontrowersyjnej opłaty, stwarza szansę na jej zupełne uniknięcie.

Nie tylko podział gruntu zapewni gminie dodatkowy dochód …

Zasady naliczania i poboru opłaty adiacenckiej zostały uregulowane w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Wspomniany akt prawny mówi, że podstawą do ustalenia opłaty adiacenckiej jest wzrost wartości nieruchomości, będący wynikiem:

1. podziału działki (stawka opłaty: do 30% wzrostu wartości nieruchomości, osoba zobowiązana do zapłaty: właściciel nieruchomości lub użytkownik wieczysty jeśli wniósł on opłaty za cały okres użytkowania),
2. scalenia i podziału działki (stawka opłaty: do 50% wzrostu wartości nieruchomości, osoba zobowiązana do zapłaty: każdy właściciel, który otrzymał nieruchomość po podziale),
3. wybudowania infrastruktury technicznej przy zaangażowaniu finansowym Unii Europejskiej, Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub zaangażowaniu środków zagranicznych z innych bezzwrotnych źródeł (stawka opłaty: do 50% wzrostu wartości nieruchomości, osoba zobowiązana do zapłaty: właściciel, użytkownik wieczysty jeśli wniósł on opłaty roczne za cały okres użytkowania lub użytkownik wieczysty zwolniony z opłat rocznych).

Warto dodać, że samorząd może stosować znacznie niższe stawki opłaty adiacenckiej niż 30%/50% lub zrezygnować z pobierania takiej daniny. Na mocy ustawy z 21 sierpnia 1997 roku, opłata adiacencka w ogóle nie obciąża nieruchomości, które: są wykorzystywane na cele rolne lub leśne (jeśli gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego) albo zostały zakwalifikowane jako grunty rolne/leśne (jeżeli gmina posiada plan zagospodarowania przestrzennego).