Drogowe bariery ochronne

03 marca 2017

Jednym z zagadnień dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego są kwestie techniczne, czyli zapewnienie użytkownikom dróg bezpieczeństwa poprzez odpowiednią infrastrukturę drogową. Tymczasem to z jej powodu dochodzi w sposób pośredni lub bezpośrednio do powstania aż ok. 30% wypadków. Z punktu widzenia poprawy bezpieczeństwa ruchu do najważniejszych elementów otoczenia przy drodze należą drogowe bariery ochronne.

W drogownictwie, podobnie jak w motoryzacji, funkcjonują pojęcia bezpieczeństwa czynnego oraz biernego. Bariery ochronne należą do czynnych urządzeń bezpieczeństwa ruchu. Celem stosowania barier jest ochrona zdrowia i życia uczestników ruchu drogowego oraz bezpieczeństwa osób i budowli znajdujących się w otoczeniu drogi. Nie zmienia to jednak faktu, że urządzenia te stanowią fizyczną przeszkodę, która w przypadku uderzenia w nią przez pojazd może stanowić zagrożenie. Zasadniczo więc bariery powinny być stosowane tylko w takich miejscach, gdzie ich brak mógłby spowodować groźniejsze skutki dla osób przebywających w pojeździe oraz obszarze zagrożonym, niż w przypadku ich zastosowania.

Wymagania dla barier ochronnych i ich klasyfikacja

Kryteria badań zderzeniowych i metody badań, którym powinny być poddane systemy ograniczające drogę aby mogły być stosowane na drogach publicznych, zawarto w normie PN-EN 1317 pt. „Systemy ograniczające drogę”. W normie opisano klasy działania barier ochronnych przez określenie ich cech funkcjonalnych, którymi są poziom powstrzymywania, odkształcenie wyrażone szerokością pracującą oraz poziom intensywności zderzenia. Klasy są zależne od prędkości, masy pojazdu i kąta nachylenia pojazdu na barierę, potwierdzonych badaniami zderzeniowymi.

Pod pojęciem poziomu powstrzymywania rozumie się zdolność bariery do powstrzymywania uderzającego w nią pojazdu. Określane na podstawie badań zderzeniowych poziomy powstrzymywania dzielą się na małe (T1, T2, T3 - przeznaczone tylko do tymczasowych barier ochronnych), normalne (N1, N2), wysokie (H1, H2, H3, L1, L2, L3) oraz bardzo wysokie (H4a, H4b, L4a, L4b).

 

Treść znajduje się w archiwum

Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.