Gdzie odprowadzane są największe podatki?

Delimitacja aglomeracji oparta została na uproszonym założeniu, iż tworzą je miasta-rdzenie oraz powiaty przylegające do tych rdzeni. Jedynie w przypadku GOP jako aglomerację przyjęto główne miasta konurbacji przy założeniu, że rdzeniem jest miasto Katowice, a strefą zewnętrzną pozostałe miasta na prawach powiatu. Dla Trójmiasta jako rdzeń przyjęto łącznie Gdańsk, Gdynię i Sopot. Pozostałe aglomeracje potraktowano jako monocentryczne, gdzie rdzeniem jest miasto centralne.

W wyniku reformy samorządowej z 1999 r. na samorządy nałożono szereg zadań, przekazując jednocześnie udział w podatkach od zysku firm (CIT) oraz od dochodów osobistych mieszkańców (PIT). Podatki dochodowe firm są odprowadzane do jednostek zgodnie z miejscem prowadzenia działalności danej firmy, a od dochodów osobistych w miejscu zamieszkania podatnika. Wielkość odprowadzanych podatków może więc być jednym z miarodajnych wskaźników zamożności danego obszaru.

Ze względu na bardzo duże zróżnicowanie dochodów podatkowych gmin wprowadzono mechanizm wyrównawczy, tzw. „janosikowe”, polegający na przekazywaniu części wpływów podatkowych przez najzamożniejsze jednostki samorządowe do najbiedniejszych. Gminy i powiaty otaczające największe polskie miasta należą do najbogatszych w kraju, jednak i wśród nich można znaleźć jednostki o bardzo niskich wpływach podatkowych.

Podatek dochodowy od przedsiębiorstw (CIT)

Podatek CIT pozostaje w gminach i powiatach w niewielkim procencie i nie stanowi znaczącego udziału w budżetach tych jednostek, jednak w najlepszych z nich jest zauważalnym wpływem, będącym swoistą premią za inwestycje komercyjne, zlokalizowane na swoim terenie.

Miejsce pierwsze zajmuje aglomeracja warszawska z wynikiem ponad 230 zł przychodu na 1 mieszkańca, ze sporą przewagą nad drugą aglomeracją poznańską, otrzymującą blisko 187 zł i trzecią wrocławską z wynikiem 140 zł. Kolejne aglomeracje mają już znacznie niższe wyniki, zawierające się między 63 a 100 zł podatku na 1 mieszkańca.