W kolejnej odsłonie naszego cyklu prezentujemy obiekt, który ze względu na skalę inwestycji i lokalizację, mógł, zupełnie niesłusznie, zostać pominięty w różnego rodzaju wyróżnieniach architektonicznych. Park Zdrojowy w Horyńcu Zdroju wraz z budynkami został zaprojektowany przez pracownię Rysy Architekci i choć uzdrowisko to miejsce z bogatą historią, to architekturę ma na wskroś nowoczesną.
Wieś Horyniec Zdrój zlokalizowana jest w województwie podkarpackim, niedaleko granicy Polski z Ukrainą. Miejsce to uzyskało status uzdrowiska w 1938 roku dzięki leczniczej wodzie siarczkowej uzyskiwanej w okolicy.
Park Zdrojowy został ufundowany przez rodzinę Karłowskich w latach 30. XX wieku. Miejsce to przez lata tętniło życiem – było to centrum życia kulturalnego i towarzyskiego. Niestety w wyniku II wojny światowej park uległ zniszczeniu. Po kilkudziesięciu latach odzyskał swój dawny blask dzięki rewitalizacji przeprowadzonej w latach 2013 – 2015.
Podczas oficjalnego otwarcia na miejscu zjawił się ówczesny Minister Pracy i Polityki Społecznej – Władysław Kosiniak – Kamysz. Projekt rewitalizacji zakładał stworzenie nowego układu architektonicznego parku oraz jego centralnej osi. Ponadto zdecydowano się na budowę pijalni wód mineralnych, amfiteatru oraz dwóch placów z fontannami.
Aby wpisać się w przestrzeń, budynki wykonane zostały ze szkła i drewna. Obydwa obiekty znajdują się blisko siebie, z odpowiedniej perspektywy można odnieść wrażenie, że stanowią jedną całość. Bryłę pijalni wody cechuje charakterystyczna, wznosząca się linia dachu. Pod nim, cały róg budynku jest przeszklony, przechodząc w drewniane wykończenia. Taki efekt pozwala na uzyskanie maksymalnej ilości naturalnego światła wewnątrz oraz nadaje budynkowi oryginalnego kształtu.
Treść znajduje się w archiwum
Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.