Sauna jest istotnym elementem fińskiej kultury i tożsamości narodowej. W kraju w którym żyje 5,4 mln ludzi znajduje się aż 3,3 mln saun. Dawniej, przede wszystkim w przestrzeni miejskiej, dominowały sauny publiczne ale obecnie praktycznie większość gospodarstw domowych dysponuje własną prywatną sauną. Jest to tam coś tak oczywistego jak łazienka. Ponieważ poczucie wspólnoty staje się coraz ważniejszym elementem nowej kultury miejskiej, w Finlandii planuje się i buduje na powrót sauny publiczne.
Jeden z takich obiektów powstał na nabrzeżu w Helsinkach, a swoją architekturą i gabarytami, przyciąga uwagę zarówno mieszkańców jak i turystów.
Proces inwestycyjny rozpoczął się z inicjatywy władz miasta, które przy okazji prowadzenia prac rewitalizacyjnych w dzielnicy Hernesaari, chciały zbudować mieszkańcom publiczną saunę. Inwestorem budynku, zaprojektowanego przez AVANTO Architects, zostali dwaj przyjaciele – aktor Jasper Paakkonen i parlamentarzysta Antero Vartia, którzy wyłożyli na realizację założenia 6 mln euro. Na terenie byłej dzielnicy przemysłowej, niecałe dwa kilometry od centrum, nad samym brzegiem morza wygospodarowano miejsce w którym wszyscy chętni mogą obecnie przyjść napić się kawy, coś zjeść i przede wszystkim zrelaksować się w saunie. Obiekt jest częścią szerszej koncepcji urbanistycznej realizowanej w Helsinkach, której ideą jest zwiększenie ilości budynków z funkcjami rekreacyjnymi i turystycznymi. Zamiast budować konwencjonalny budynek, zdecydowano się na postawienie konstrukcji, która bardziej jest częścią nadbrzeża, niż osobnym elementem pejzażu urbanistycznego. W szarym świetle, tak częstym na północy, budynek bardziej przypomina skałę leżącą w linii brzegowej.
Architekturę budynku cechuje nowoczesne wzornictwo. Konstrukcja bryły zgodnie z lokalną tradycją, została wykonana przede wszystkim z drewna. Zestaw fasetowanych drewnianych sosnowych desek o przekroju trójkątnym został odpowiednio wyprofilowany, by nadać elewacji nietuzinkową i nie oczywistą formę. Ozdobna elewacja nie jest wyłącznie zwykłą dekoracją, lecz spełnia kilka funkcji. Zapewnia dobrą izolację termiczną, zapewnia prywatność korzystającym z sauny, jednocześnie wpuszczając do wnętrza naturalne światło. To jest główny atut tego miejsca – nie jest to zamknięty sześcian, tylko otwarta na nadmorskie otoczenie przestrzeń, w której klienci zawinięci w ręcznik mogą zimową porą uprzyjemniać zażywany relaks ciała dodatkowym relaksem duszy, samemu nie będąc widocznym. Jest to możliwe dzięki drewnianym lamelom działającymi jak żaluzje. Umiejętnie zostały zamaskowane również schody prowadzące na dach budynku, gdzie znajduje się duży taras widokowy. W przyszłości będzie on spełniał m.in. funkcję audytorium dla przyszłego centrum sportów morskich, które planowane jest w bezpośrednim sąsiedztwie.
Treść znajduje się w archiwum
Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.