W kolejnej odsłonie naszego cyklu prezentujemy instytucję kulturalną, która w pierwotnej koncepcji miała być teatrem z największą sceną operową w Europie. Plany ulegały zmianom przez lata, aby ostatecznie stworzyć Centrum Spotkania Kultur, zaprojektowane przez biuro architektoniczne Stelmach i Partnerzy.
Historia tego miejsca sięga już 1974 roku, kiedy to pojawiły się pierwsze koncepcje związane z budową teatru i filharmonii, mogących pomieścić blisko 1000 widzów. Ogłoszono konkurs z udziałem Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP, w którym zwyciężył profesor architektury z Politechniki Warszawskiej Stanisław Bieńkuński.
25 lipca 1974 roku odbyło się uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego z udziałem wicepremiera Jagielskiego. Po paru latach budowa musiała zostać wstrzymana ze względu na pogłębiający się kryzys w latach 80-tych XX wieku. Wtedy to budynek został nazwany Teatrem w Budowie. Prace wznowiono dopiero w 1995 roku. Zrealizowano jedynie część inwestycji – powstała sala mieszcząca 600 widzów, która została udostępniona Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie.
Plan koncepcji zagospodarowania przestrzeni z czasem uległ zmianom. Zdecydowano się na budowę obiektu, który pomieści wspomnianą filharmonię, Teatr Muzyczny oraz wielofunkcyjną salę widowiskową z zapleczem.
Treść znajduje się w archiwum
Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.