Technologie bezwykopowe to metody wykorzystywane przy budowie, wymianie i modernizacji instalacji i obiektów podziemnych przy minimalnych wykopach i zakłóceniach ładu powierzchniowego. Umożliwiając budowę podziemnej sieci infrastrukturalnej bez zakłócania ruchu ulicznego stanowią dla miast niezwykle atrakcyjną alternatywę wobec technologii wykopowych.
Obecnie w Polsce stosowane są prawie wszystkie najbardziej znane technologie bezwykopowej budowy. Inwestorzy coraz częściej doceniają ich mniejszą niż w przypadku metod tradycyjnych uciążliwość dla środowiska a także efektywność ekonomiczną.
Technologie bezwykopowej – co to jest?
Klasyfikacji technologii bezwykopowej budowy stosowanych w Polsce można dokonać za dr inż. A. Zwierzchowską, która wyróżnia w tym zakresie pięć grup. Do najbardziej zautomatyzowanej i skomputeryzowanej technologii budowy bezwykopowej należy mikrotunelowanie (Microtuneling), które polega na drążeniu tunelu przy pomocy tarczy skrawającej z jednoczesnym przeciskiem rur przewodowych.
Kolejną grupę stanowią przeciski hydrauliczne (Pipe Jacking). Ta technologia polega na wciskaniu w grunt stalowych rur osłonowych za pomocą siłowników hydraulicznych. W wersji sterowanej technologie przecisków hydraulicznych zapewniają wysoką dokładność wbudowania sieci podziemnych.
Klasyfikacja obejmuje także przewierty sterowane (Guided Boring) oraz wiercenia kierunkowe (Directional Drilling), przy czym według Międzynarodowego Stowarzyszenia Technologii Bezwykopowych wiercenie kierunkowe stosuje się do przekroczeń większych przeszkód terenowych, np. rzek czy autostrad, niż przewiert sterowany. Technologia wbudowania rurociągu dla obu metod jest identyczna dlatego powszechnie używa się dla nich wspólnego określenia HDD (Horizontal Directional Drilling), oznaczającego poziome kierunkowe wiercenia. Metoda umożliwia ominięcie przeszkody terenowej w płaszczyźnie pionowej.
Treść znajduje się w archiwum
Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.